Қазақстан, Германия және Израильді салыстырмалы зерттеу мысалында этникалық репатриацияны мәдени жоба ретінде зерттеу
DOI:
https://doi.org/10.26577/jpcp202593310Аннотация
Бұл мақалада этникалық репатриация заңнамалық және демографиялық тетіктермен қатар, символдық, нарративтік және сәйкестік аспектілері арқылы іске асатын мәдени процесс ретінде қарастырылады. Қазақстан, Германия және Израиль мысалдарын салыстыра отырып, мемлекеттердің репатриацияны қандай мәдени логикамен түсіндіріп, оның қайтарылған азаматтардың күнделікті өміріне қалай ықпал ететіні талданады. Мақалада заңды мәртебе мен мәдени танылу арасындағы шиеленіс, диаспоралық бірегейліктің трансформациясы және ұлттық қауымдастыққа символдық түрде қосылу процестері сипатталады. Зерттеудің жаңалығы – дәстүрлі көші-қон саясаты шеңберінен шығып, репатриацияны мәдени зерттеулер тұрғысынан салыстырмалы әдіспен қарастыруында. Репатриация бұл мақалада тек отанға оралу емес, сонымен қатар ұлт, туыстық және тарихи жады ұғымдарын қайта құру процесі ретінде ұсынылады.
Түйін сөздер: мәдени бірегейлік, диаспора, этникалық репатриация, жады, символдық тиесілілік, мәдени бейімделу, Қазақстан, Германия, Израиль.
